مسافر که باشی

غروب هم باشد

جاده هاهم مه گرفته باشند

کتابچه جیبی ات را برمی داری

عکس های منظره های

دیروزوامروزت

بوم سه پایه ات

را هم جمع می کنی و می روی

بدرقه نمی شوی

فقط تمام راه به فکر گلدان های

بی آبی هستی

که خشک می شوند

دودل هم که نشوی

باز هم دلت می گیرد

برای یک بغل گرفتن

یک زمزمه ی

زودتر برگرد

شاید هم این نباشد

اما عطرش از همین هاست

مسافر که باشی 

تردیدودودلی 

را زیر پایت خفه می کنی

فقط می روی 

کتابچه جیبی ات را برمی داری 

ومی نویسی

اولین صفحه اش

برگشتنی که کسی منتظرم  نباشد

به هیچ نیرزد

تاریخ هم میزنی

دیگر می روی...

نظرات شما عزیزان:

arash

ساعت21:28---5 دی 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

متن شاد نیاز ندارم چون دلیلی واسه شاد بودن ندارم در ضمن دوست داشتنی بود که من دوست داشتم.
پاسخ:مرسی آقا آرش ممنون

arash

ساعت21:09---4 دی 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

من,میروم تا در خودم گم شوم,بغض گلویم را سخت می فشارد,پاهایم سست,چشمانم خیس,بی انصاف حداقل رفتنم را تماشا کن.

arash

ساعت20:52---4 دی 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

این نوشته خیلی به موقع بود مرسی.
پاسخ:کنجکاو شدم دلیل به موقع بودنش؟؟؟؟؟؟

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: